Wokół oleju kokosowego stworzyło się dużo medialnego szumu. Podobnie jak w przypadku wielu innych produktów, moda na ten olej przyszła do nas z krajów zachodnich.
Dlaczego jest taki szczególny?
Olej kokosowy to tłuszcz pozyskiwany z kopry orzechów kokosa (białego miąższu). Zawiera on wiele krótko i średniołańcuchowych trójglicerydów. Większość kwasów tłuszczowych należy do typu tych nasyconych, co odpowiada między innymi za jego stałą konsystencję po schłodzeniu.
Temperatura topnienia oleju kokosowego to 20-28 stopni Celsjusza. Zawiera dużo kwasu laurynowego, który uważany jest za środek wspomagający odporność.
Pamiętajmy że olej olejowi nie równy. Możemy spotkać go pod postacią oleju typu virgin, nierafinowanym lub też rafinowanym. Rafinowany olej zostaje pozbawiony w procesie wytwarzania swoich substancji bioaktywnych, czyli witamin i antyoksydantów. Nie ma to wielkiego znaczenie, jeżeli przeznaczamy go do smażenia potraw, bo wtedy te substancje i tak ulegają zniszczeniu. Skład kwasów tłuszczowych pozostaje taki sam niezależnie od sposobu produkcji.
Jego stała konsystencja w niższych temperaturach jest bardzo korzystna w kuchni. Stał się on podstawą wielu deserów.
Poza kuchnią, wykorzystuje się go na szeroką skalę w kosmetyce dzięki jego właściwościom nawilżającym i kojącym.
Nie każdy też wie, że można go zastosować do pielęgnacji drewna, na przykład akcesoriów kuchennych czy desek do krojenia.
Kość niezgody
Przedmiotem sporów jest tak duża zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych w oleju z kokosa. Według Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego zawiera on aż 82% kwasów nasyconych, czyli więcej niż przykładowo masło (63%) czy smalec (39%). Czy jest on zatem równie zły i przyczynia się do miażdżycy?
Inni naukowcy się z tym nie zgadzają, argumentując to tym, że większość tłuszczów należy do grupy tzw. MCT (middle chain triglicerydes) ), czyli tłuszcze średniołańcuchowe. MCT wchłaniają się szybko, a ich sposób transportu we krwi różni się od tych długołańcuchowych i ma nie powodować odkładania się ich w blaszkach miażdżycowych. W badaniach wykazywano korzystne właściwości oleju kokosowego na organizm tylko przy spożyciu olejów virgin lub nierafinowanych.
Naukowcy są zgodni przynajmniej w jednym. Należy dążyć do jak największego spożycia tłuszczów nienasyconych jak oliwa z oliwek lub oleje roślinne (słonecznikowy, rzepakowy inne).
Jeść czy nie jeść?
Olej kokosowy, to nie powinien być podstawowym składnikiem w diecie, ale nie ma potrzeby całkowitej eliminacji, bo jego szkodliwość dla układu krążenia nie została udowodniona. Jeśli chcemy go używać w kuchni i korzystać z jego dobrych właściwości, szukajmy produktu nierafinowanego.
Czyli jak to w życiu często bywa – umiar drodzy państwo, umiar.
